Towarzystwo Urbanistów Polskich

… podsumowanie wystąpienia Autora „Planistyczna rola gminy w przygotowaniu inwestycji” wygłoszonego 9 czerwca 2011 r. w Józefowie k/ Warszawy, podczas XIV Konferencji Izby Projektowania Budowlanego i Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa „Inwestor i projektant w kształtowaniu przestrzeni”.

Ustawodawca bardzo obszernie i dość szczegółowo określił problematykę szeroko rozumianej sfery inwestycyjnej do stanowienia w dokumentach planistycznych gminy samorządowej – określających jej politykę przestrzenną (definiowaną w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy; dalej: studium, studium uikzp, studium gminne), a także w przestrzennym prawie miejscowym (stanowionym w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego; dalej: mpzp, plany miejscowe, plany zagospodarowania), spójnym ze studium gminnym, które ma służyć realizacji tejże polityki przestrzennej (a za jej pośrednictwem - także w strategii rozwoju gminy). Ustawodawca określił też sposób i zakres powiązania ustaleń planów miejscowych z dokumentami o charakterze finansowym i rzeczowym (prognoza skutków finansowych uchwalenia planu miejscowego oraz załącznik o sposobie realizacji, zapisanych w planie, inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej…). Przepisy ustawy z dnia 27 marca o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: ustawa o pizp) ustalają sposób i zakres partycypowania wszystkich zainteresowanych (a więc także podmiotów inwestorskich) w sporządzaniu dokumentów planistycznych. „Systemowy” obraz tej sfery wydaje się być dość całościowy i w miarę spójny… Niestety jej obraz rzeczywisty jest znacznie mniej zadawalający…

Definicja ustawowa a praktyka planistyczna

Ponad osiem lat temu ustawodawca zdefiniował pojęcie przestrzeni publicznej i przypisał jej istotne znaczenie. „Art. 2. Ilekroć w ustawie [z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, dalej: ustawa] jest mowa o: (…) "obszarze przestrzeni publicznej" - należy przez to rozumieć obszar o szczególnym znaczeniu dla zaspokojenia potrzeb mieszkańców, poprawy jakości ich życia i sprzyjający nawiązywaniu kontaktów społecznych ze względu na jego położenie oraz cechy funkcjonalno-przestrzenne, określony w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy; (…). Art. 10. (…) ust. 2. W studium określa się w szczególności: (…) pkt 8) obszary, dla których obowiązkowe jest sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na podstawie przepisów odrębnych, w tym (…) obszary przestrzeni publicznej; (…).” Przepisy te niestety są powszechnie „obchodzone”: studia gminne sporządzane pod rządami ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym z 1994 r. (która nie zawierała takich wymagań…) nie są aktualizowane, zaś bardzo wiele studiów gminnych sporządzonych od roku 2003 wcale nie wyznacza obszarów przestrzeni publicznej, lub wyznacza ich bardzo niewiele. Do tego często wskazywane jako przestrzenie publiczne są tereny „drugorzędne”, a nie te najistotniejsze, czego szczególnym przykładem jest Warszawa: obszarami przestrzeni publicznej wg Studium Warszawy z października 2006 r. nie są np. Plac Piłsudskiego czy Plac Zamkowy, a jest nią np. rejon ronda im. Dżochara Dudajewa w Dzielnicy Włochy…

The Society of Polish Town Planners and the Country Spatial Development Committee are deeply alarmed by the information that the regional UN Habitat Warsaw office would no longer be situated in Poland. The invaluable contribution of the UN Habitat Warsaw office in the disciplines of spatial development, urban policy, environment integration, exchange of experiences and international cooperation ought not to be squandered.

jako elementu zintegrowanego planowania rozwoju kraju

Stanowisko Głównej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej
Przyjęte na XV posiedzeniu Komisji w dniu 26 listopada 2010 roku

Znaczenie ładu przestrzennego, jako nierozłącznego atrybutu rozwoju zrównoważonego rozumianego w szerokim, zintegrowanym ujęciu, dla warunków życia obywateli, funkcjonowania gospodarki i szans rozwojowych Państwa spowodowało, że w krajach cywilizowanych racjonalizacja procesów przestrzennych stała się jednym z najważniejszych zadań władz publicznych. Również w Polsce za racjonalność procesów przestrzennych, za ład przestrzenny decydujący o wartości, jakości i tożsamości polskiej przestrzeni odpowiedzialność ponosi Państwo i jego władze publiczne – rządowe i samorządowe. Ład przestrzenny ma szereg aspektów: